Jippie de pippie,

Hier is Bar vanaf een laptop op het strand op Ko Payam ..... Maar eerst even terug naar Don Khon, de 4000-eilandjes ... Heb weer zoveel verhaaltjes te schrijven en delen ... kan het niet laten ... moet alles weer kwijt ;-))

De laatste dag op Don Khon heel rustig gedaan op het eilandje. Ik had zo veel gefiets, dat ik werkelijk hethele eilandje had gezien en zelfs het eilandje er tegen over, Dundet.

Inde middagben ik samenmet het nederlandse stelletjeop zoek gegaan naar de rivier-dolfijnen. En gevonden!!!Hadden zelf een bootje geregeld.Op de boot waren 2 helejonge Loas-jongens die de boot gingen besturen. Ze zongen keihard en waren beetje vervelend enaan het lachen. Een van de jongens hadom zijn mond een soort clowns-mond, of hij dit zelf door had weten wij niet, hiiii. Maar in plaats vande rode clowns-mond was deze zwart ....Ze dropten ons op een grote steen in de rivier, gingen eraf en wij moesten daar zitten. Dat vonden wij niet leuk! Lekker makkelijk, huur je een bootje, dumpen ze je op een steen. De dolfijnen konden we inmiddels wel zien in de verte ...Maarrrr we hebben ze kunnen overhalen om terug te gaan ophet bootje en richting de dolfijnen te gaan varen .... Ze deden het! En we hebben een uur lang kunnen kijken naar de dolfijnen, mooi om te zien. Fotograferen is heeel moeilijk, ze komen 2 of 3 keer bovenwater, heel snel,uitademen, inademen en weer onder water. Maar heb een klein filmpje ervan, hiiii.

Het eilandje vond ik prachtig! Maar met 40 graden overdag erg heet. Je jumpt niet zomaar even in de rivier. Dus de hele dag zweten en ontzettend veel drinken. Het questhouse waar mijn hutje was, was erg leuk. De families en kinderen deden alles samen. De mannen en de vrouwen waren ontzettend lief tegen elkaar, hadden lol en alles wat er moest gebeuren, werd zowel door de vrouwen als de mannen gedaan. Loas-emancipatie! Aan het einde van de dag gingen ze standaard badminton spelen tegen elkaar met veel gegiechel. Goede sfeer!!

En het werd tijd om te gaan, naar mijn eilandje Ko Chang ... dus ging om 11.00 uur in de ochtend weg. Eerst met een mini-bootje in mijn eentje om van het eiland af te komen. Toen vanaf het vaste land met een slaap-bus (overdag, hiiii) naar Pakse. Tjemig dat was luxe! Heerlijk liggen en ogen dicht en luisteren naar muziek. Van Pakse met een andere bus naar Ubon. Moesten de grens over, dus bus uit, paspoort-gebeuren ... grens over ... paspoort-gebeuren Thailand. Vanaf Ubon weer met eenbus naar Bangkok, nachtbus. Deze was hell!!! VIP-bus, maar ruimte hoooo maar! Zelfs ik had geen ruimte en ik ben klein (en dat is niet eerlijk ....) ..... Naast mij een man zoooo groot als een bokser en breed en nam alle ruimte die naast me was ook weg. Gelukkig wel gezelligheid met Sylvia (nederlands) en nog een meid uit Belgie. Aankomend in Bangkok in de ochtend rond 6 uur hebben we een lokale bus genomen naar Ko San Road, centrum. Was maar een klein stukje. Ik was echt zooooo moe en kon het niet opbrengen om gelijk verder te reizen in de ochtend. Heb toen met Sylvia samen een kamer genomen in een hotel met zwembad. Bijkomen! Heb geslapen en voelde me weer piccobello. Die dag heerlijk samen doorgebracht met Sylvia, met leuke gesprekjes over mannen!!! Daar hebben we heeeeel lang over zitten babbelen ... die mannen ook ..... Samen eten bij een restaurantje en hup ik moest alweer weg, terwijl het zo gezellie was. Sylvia bleef in Bangkok en ik met nachtbus naar Ranong.

Terwijl ik zit te wachten op de bus naar Ranong, pak ik mijn I-pod en naast mij zit een meid die exact dezelfde oranje I-pod heeft als ik, dus we moesten samen even lachen daarom. En raken in gesprek. Soms ontmoet je iemand die je niet kent, maar je voelt dat er iets aparts is .... we kregen hele mooie diepe gesprekken ... uit het niets .... Hebben heel veel raakvlakken in ons leven en ze lijkt een complete kopie van mij uit Amerika ... Zekoopt allerlei spullen in vanuit Thailand en andere landen. Reist hiervoor heel veel. In de bus een mooie tijd met haar gehad. Ook veel gezelligheid met Nicolette en Mark uit Frankrijk. Hij was gebeten door een hond en ik had natuurlijk mijn eerste hulp-kit bij mij. Hebben dus met z'n vieren de hele reis opgetrokken en de VIP-bus was echt VIP. Ruimte aan de voeten, heerlijk liggen! Perfecte nacht-rit. Ik zou naar Ko Chang gaan, maar de anderen gingen naar Ko Payam ... en ik kon niet anders dan met hun mee gaan. Afscheid nemen na die bus-reis kon ik niet. Dus nu hier op eilandje met leuke mensen en mooie gesprekken! Geen Ko Chang maar Ko Payam wat ernaast ligt!

Hier fantastisch ... het is een 'mag ik je even knijpen-eilandje' !!!Zit in een grote baai, met prachtig wit zand. Het is hier heeeel rustig. Heb een poepie-hutje met kettingen eraan met schelpen ..... alles laat je gewoon open ... alles kan je laten liggen (je spullen). De sfeer is top! Op het strand lig je bijna alleen. Iedereen gaat zijn gang, leest , zwemt op loopt. Weer anders als Ko Tao en dat maakt het zoo leuk. Je kan heerlijk wandelen, zonder veel mensen te zien. Heb bijna het idee alsof je met een aantal mensen op een onbewoond eilandje ben beland en dat je samen daar leeft ....

Deze Bar is zooo ontzettend happy en er lijkt geen einde aan te komen ... iedere dag weer zulke mooie momenten .... ik wil dit zo graag vasthouden ..... het lijkt wel een mooie droom die maar niet ophoudt ... En ik ben niet verliefd op een man, maar op Thailand!! Volgens mij maakt mijn lijf iedere dag nieuwe vlindertjes aan ....

Dikke kuzzzzzzz

xxx