Saibadeeeeeee,

Ik wil blijven!!!

Het eilandje is zooo prachtig. Elke dag is anders qua waterstand en natuur. Onze baai ligt in een grote kom. In de ochtenden is het water hoog en in de midddag verdwijnt het water tot halverwege de baai. Je kan dan heeeeeeel ver lopen, geen water meer en lijkt dus een beetje op wad-lopen. Maar heel mooi om te zien, want er is nog zo veel leven .. krabben die in de gaatjes in het zand leven ... visjes en je kan hier uren schelpen bekijken en zoeken. Naast ons strandje mangroves, de bomen staan hier in het water in de ochtend en in de middag zie je de wortels van de bomen droog staan, ook hier weer zo veel dieren te spotten. Op het strand behalve palm-bomen ook andere mooie andere bomen met bloemen erin. Aan de andere kant van de baai enorme rotsen en mooie stenen opgestapeld met een spirituele reden .... Noten-bomen, ananas-planten die hier groeien en noem maar op ..... Kortom veel verschillende natuur op 1 eilandje.

En het groepje waar we nu mee zijn is nog steeds enorm hecht, een bijzondere groep van mensen. Sommige komen hier al 6 jaar lang en komen ieder jaar terug omdat ze geen afscheid kunnen nemen. Reizen door andere landen, maar eindigen telkens hier. We leven in een bepaalde vibe ... zorgen voor elkaar ... hebben lol ... voelen ons vrij ...hebben hele mooie gesprekken en gaan nog steeds iedere avond naakt-zwemmen met elkaar.

Best een gevaarlijk eilandje qua dieren, schorpioenen, grote duizendpoten, cobra's en we willen eigenlijk niet weten wat er nog meer leeft en zeer gevaarlijk is. Iedere avond controleren we ons hutje en sommige hebben al van alles in hun hutje gehad .. Iedere avond weer een spannend gebeuren met elkaar ... De kikkers komen water halen bij je douche en de slangen weten dat, dus die willen de kikkers weer eten ....

Iedere dag ondernemen we dingen met elkaar, telkens in andere groepjes, alles gaat vanzelf. En ik heb Karl ontmoet op de eerste dag, hij komt uit Praag, maar woont nu in Canada. Hij heeft over de hele wereld gereisd en komt elk jaar na zijn reizen ook terug naar dit eilandje. Hij kent ieder weggetje, veel lokale mensen, monniken van hier en weet alles over het eilandje en de natuur. Hij neemt ons mee naar de meest prachtige plaatsjes die je zelf niet zou vinden. Kunnen het heel goed vinden met elkaar en is helemaal mijn knuffel-maatje hier!! En waarom moet deze mooie fantastische man weer net een vrouw in Canada hebben, tiswat!!!! Hij reist ieder jaar alleen, omdat hij dat nodig heeft ... iedere winter gaat hij bijna 2 maanden er van door ..... Mmmmmm .... Maar okeeeee hij is nu even lekker van mij!!!! Haaaaaaaaaaa.

Dan mijn ongelukje .... op het strand zijn heel veel honden .. deze honden zijn heel lief, gezond en vriendelijk voor iedereen. Gisteren lagen we heerlijk op het strand en een nieuwe hond komt eraan. Mark (de fransoos) is gek van honden en lokt deze hond min of meer naar ons toe. Hij laat zich aaien, komt bij ons liggen en alles is okee. Ik zit heerlijk te kletsen en de hond komt dichter naar mij toe en ik aai hem .... En toen was het hap!!! En dat deed fucking zeer, met veel bloed ... zijn 2 snijtanden zaten dus mooi in mijn hand. Dus bloed op het strand en de dokters-praktijk is een half uur lopen. Normalen wegen zijn er niet op dit eilandje ... En het bloeden stopte niet ... Maar gelukkig hebben we Brian die een motor heeft, dus hij heeft mij op de motor meegenomen achterop naar de dokter. Komen we daar aan, geen dokter. Deze was op het vaste land bij Ranong .... Hij zou aan het einde van de dag terugkomen. Tjaaaaa dat heb je als je bijna op een onbewoond eilandje doorbrengt .... oeps .... Dus Brian met mij terug naar de groep en hij heeft mijn wond verzorgd met allerlei dingen van iedereen. En dus wachten dat we terug konden gaan naar de dokter. Maar met zo veel lieve mensen om mijn heen, voelde ik me helemaal safe. Ik kreeg lieve woordjes, te drinken, werd in de gaten gehouden. Karl, mijn lieve schatje, ging uiteindelijk mee naar de dokter, achterop de motor van weer iemand anders. Ze zijn meer als een half uur bezig geweest om mijn hand helemaal schoon te maken en kan je vertellen dat dat geen pretje was!!! Tevens moest ik 2 inentingen krijgen, omdat hier nog steeds af en toe rabius is bij honden.. okeeeee dan ... en een tentanus-prik. Ik moet 5 inentingen krijgen, de derde maart moet ik hier terug komen bij de dokter op het eilandje. En in NL moet ik het afmaken. Leuk heeee vakantie!!! Maarrrrrr ik voel me goed hoor. De wond is goed dichtgemaakt en in het verband. Ik mag 3 dagen niet met mijn hand in het water. Karl en de anderen nemen me mee in het water en zo kan ik heerlijk blijven drijven met 1 hand op iemand, haaaaaaa. En het naakt-zwemmen gaan we ook gewoon weer doen met het groepje!!! Dus kan gelukkig wel blijven genieten met zulke lieve mensen om mij heen.

Nou die Bar geniet dus nog steeds ..... en dadelijk afscheid gaan nemen .... zal zeer zwaar gaan worden ..... HELP!!!!

Dikke kussss van Bar met haar hand in het verband vanaf een heel bijzonder eilandje

xxx