Wennen .....
Haaaaiiii,
Laatste verhaaltje ..... haaaaa ...... heb mijn reislog zo bijgehouden met mijn avonturen, dat ik het af wil maken tot mijn laatste dag, hiiii.
Oooohhet is wennen hier! in NL ...
De terugweg is goed verlopen. De laatste dag in Bangkok gezellig doorgebracht met deDuitse meid. In deochtend konden we Bangkok niet aan. Warm en te druk.We hebben samen geprobeerd om wat inkopen te doen in de ochtend, maar ons hoofdje werkte niet mee. Zijn dus maar even gaan zitten op een rustig plaatsje, genietend van fruitsapjes ... In de middag gingen we terug de stad in en voelde het weer meer als jehhhhh Bangkok! Eten op de straat, genieten van de backpackers die overal lopen. Tot de laatste minuut gezeten op mijn favoriete stekje . Dag en nacht open ... 24 uur ... je kan er hangen, zitten, eten, drinken ...
De vlucht is goed verlopen. Bij het landen zegt de mevrouw naast mij in het vliegtuig, even kijken waar het neergestortte vliegtuig ligt .. Wattttt ? zeg ik,neergestort vliegtuig? Ik ben al 2 maanden verstoten van nieuws .... Dus vertelt zij het verhaal aan mij terwijl wij met de landing bezig zijn ... maar onze hoogtemeter werkt goed!!!!
Sandra heeft mij opgehaald.Weer Nederlands praten en dat voeltraar .. kon weer niet op woorden komen .. maar okeeehet went snel.
Thuis gekomen is mijn huisnog niet mijn huis ... het voelt echt heel raar! Heb alleen maar aan de telefoon gezeten met vrienden en familie .. mijn rugzak op de grond ... mijn spullen erin ...
Aan heteinde van dag dan eindelijk weer Nanda zien en daar zit ik nu nog, haaaaaaaaa. Mijn rugzak staat dus nog steedsop de grond thuis .. ik heb mijn kleding nog aan van Bangkok en loop nog steeds op mijn slippers hier ... Hoezoekan ik moeilijk afscheid nemen van mijn leventje daar? Zitnu dus op de bank bij Nan enschrijf dit verhaaltje ...Gisteravond dus heerlijk doorgebracht mijn vriendinnetje Nanda (dat heb ik natuurlijk wel gemist!!!). Straks naar huis toe en mijn rugzak uitpakken en mijn tassen ... muziek opzetten .... wasjes draaien ....
Het is allemaal wennen ....
Bedankt voorjullie lievereakties. Hebjullie berichtjes nooit persoonlijk kunnen beantwoorden, maar natuurlijk wel altijd gelezen en heb daarvan genoten. Jullie hebben tot het einde mijn verhalen gelezen en altijd waren er weer leuke reakties. Thanx thanx!!
Ik besef me daarom ook extra dat ik hier in NL veel lievemensen om mij heen heb die om mij geven en me hebben gemist!!! Dat is heel veel waard.
Zal de komende dagen tijd vrij maken om nog wat fotootjes te plaatsen van mijn laatste eilandje .... een prachtige afsluiting ....
Mis de natuur heeeeel erg, de warmte van de zon, mijn warme blote voetjes in het zand ...
Het zal even tijd kosten hier mijn draai weer te vinden ....
Dikke kuzzzzzz van mij vanaf de bank bij Nan .. haaaaa ...
xxx
Ik ben in Bangkok ... voel me een beetje verloren ...
Jahoorrrrrrr,
Ik zit nu in Bangkok! Beetje verloren ... voelt het aan ... Ook als thuis komen .... voor de 3e keer hier in de stad ....., het is zo een hectische stad met enorme tegenstellingen .. bloetheet ... vuil .. dynamisch ... zoveel backpackers uit alle landen .. zoveel verschillende gezichten ... overal eten eten en eten .. het krioelt van de taxi's, tuk tuk, ... en rustig lopen kan je niet ...
Ik weet de plekjes te vinden nu, loop overal zo heen .. dat geeft weer een enorm lekker gevoel. Bangkok is eigenlijk een te gekke bizarre stad ... maar niet na een eilandje ... hiiii ....
De laatste dagen heerlijk alleen maar met Karel (haaaa je schrijft zijn naam gewoon zo .. nadat hij zijn email-adres aan mij gaf, haaaa, alleen spreek je het niet uit als Karel zoals in NL). En ja, wat kan ik zeggen, op een geweldig eilandje zitten met een ontzettende lieve man. Veel te romantisch allemaal ..... ;-)) Dus ik kan met recht zeggen dat afscheid nemen gewoon KUT was ... zo dat is eruit ....
Heb genoten tot de laatste seconde op dit eilandje ... samen gegeten bij de pier voordat mijn boot zou gaan ... iedere seconde proberen uit te stellen, maar de tijd tikt gewoon door en door. Dus moest ik denken aan het nummer van Marco Borsato die ik al heel de vakantie op mijn I-pod heb ... Stop de tijd!!!! Maar hooo maar ... de tijd ging gewoon door ....
Vijf minuten voordat de boot zou gaan,toetert de boot een paar keer heeeel lang. Tijd om dan snel naar de boot te rennen om deze te halen. Dus Karel rent keihard met mijn packpack en ik er achteraan. Dan gedag zeggen ... en maar blijven kijken naar het blauwe water, het witte strand .. de mensen op het strand ... de palmbomen ... en natuurlijk naar mijn maatje. Gelukkig weinig tijd om afscheid te nemen en dat maakt het iets makkelijker ;-)) En dan vaart de boot weg ... de zon op mijn gezicht ... en traantjes in mijn ogen .... Gelukkig was ik niet de enige die geen controle meer had, haaaaaaa. Blijkbaar waren er meerdere mooie ontmoetingen op dit eilandje bij anderen ...
Op de boot heb ik echt met niemand gepraat .. ik kon het niet ... ben gaan liggen boven op het dek en heb alleen maar gekeken en ondertussen de mooie herinneringen ... Bij ieder afscheid dat ik al had genomen in mijn reisweken, wist ik dat het avontuur nog voor me lag ... Ik zag naar Bangkok gaan en een vliegtuig pakken niet bepaald als een nieuw avontuur .... Dus ben ik maar gaan denken aan alle mooie dingen die ik heb gezien, door al mijn foto's opnieuw te bekijken ... wat een reis!!!
Jaaaaa en nu zit ik in een koel-internet-cafe .. buiten is het al bloedheet .... best moe na een lange reismiddag en nachtbus. In de bus naar Bangkok toe wel leuk contact gekregen met een duits meisje, zij was op Ko Chang, het eilandje ernaast. We hebben samen een kamer genomen om zo onze laatste dag hier door te komen. Ik ga zo echt even slapen, want ik ben gaar. Moet ook nog wat dingen kopen, ik doe mijn best, maarrrr mijn hoofd werkt niet echt ... en de straten zijn zoooo druk ... dan eten en douchen en de taxi naar het vliegveld om 10 uur vanavond. Mijn vliegtuig gaat dan vanacht om 2.30 geloof ik, haaaaaaaaaaa. En dan is Barrie vrijdagochtend weer in NL .......
Ik kan niet zo veel fotootjes meer plaatsen ... dus als jullie die alsnog willen zien ... dan kan je deze voor mij uploaden .... hint, hiiiiiiiiiii.
Okeeee deze dame gaat nog even proeven van de Thaise sfeer en haar mooie reis.
Oooh jaa ... Ik kan me wel alvast gaan verheugen om een weekend naar Praag te gaan in juli .. haaaa ... Ik ben uitgenodigd door Karel om daar heen te komen ...Dus misschien doe ik dat wel gewoon!!!
Verheug me erop om jullie allemaal weer te zien (en Keesje, ik hoop dat je weer terug wilt naar mijn huissie .....), maar moetook zeggen dat dat het enige is waar ik me nu op verheug .. iedereen weer te zien ...
Dikke knuffel en kuzzzz van een ultiem gelukkige Bar dieook een beetje warrig, wazig is nu ....
xxx
Afscheid nemen nadert ... gisteren al van Colette en Mark en Renee
Ooohhhh neeeeeeeeeeeee,
Afscheid nemen komt steeds dichterbij ....
Gistermiddag afscheid moeten nemen van Colette, Mark, Renee, Rachel en Walter. En dat is best pijnlijk als je zo hecht met elkaar om gaat en dat in een korte tijd .... traantjes bij het uitzwaaien op de pier. Karl en Brian en ik zijn nu nog over van ons mooie hechte groepje ...... er zijn weer nieuwe gasten, maar het is anders ... het was dat groepje dat zo speciaal was ....
We hebben een super feestje gehad op het eilandje. Ergens op een ander strandje werd een party gehouden en wij zijn er met z,n allen heen gegaan. Lopend ... een eind ... want je kan niet via het strand makkelijk komen op een ander strandje ivm het water en rotsen. Toen we aankwamen belandden we in een hutje met heerlijke trance-muziek. Iedereen had verf op zijn lichaam dat licht geeft en het leek wel of we een of andere tribal waren .. haaaa .. Ik heb mijn lichaam prachtig geschilderd en moest meerdere mensen in de verf zetten, omdat ze de tekeniningen zo mooi vonden ... Het leek echt een oer-feest, alsof we werkelijk een of andere stam waren, allemaal dansend op de muziek. Erg laat geworden, want we moesten ook weer midden in de nacht met elkaar terug lopen ... met alle geluiden van de dieren ....
Bij ons hutje hebben we de avonden ook muziek op, uit ieder land iets (kunnen de ipod aansluiten op een of ander apparaat). Zo genieten we van elkaar muziek! Dansen met onze voetjes in het zand en hup dan weer zwemmen ...
Inmiddels denk ik Engels en praat ik alleen nog maar Engels, dat doe ik nu al weken lang. Zelfs als je een Nederlander om je heen hebt, praat je Engels ... Het denken begint zelfs in het Engels .. rare gewaarwording .... Ik kan zelfs soms niet op nederlanse woorden komen en haal alles door elkaar. Verbazingwekkend hoe snel dat gaat als je alleen maar Engels praat .. haaaa ...
Morgenmiddag om 1.00 uur in de middag moet ik hier weg bij mijn hutje en naar de pier. De boot gaat om 2 uur in de middag. Ik vaar dan naar Ranong met de slow-boot en kom daar rond 4 uur aan. Dan wachten ...... zal zwaar worden ... op de bus van Ranong naar Bangkok in de nacht. Dan kom ik aan om 6 uur in de morgen in Bangkok ... gatver ... Daar kan ik dan de hele dag blijven en om 10 uur in de avond moet in naar het vliegveld. Inchecken en nog lang wachten op mijn vliegtuig die rond 2 uur in de nacht gaat. Ik wil het niet weten!!!
Moet zo naar de dokter toe voor weer een inenting. Gaat goed met mijn hand, heb geen pijn. Wond wordt vandaag ook weer schoon gemaakt ... Ik zwem gewoon met 1 hand omhoog en mag voornamelijk in de armen van Karl verbijven, dusssssssssss helemaal niet erg hoooorrrrrrrrr ..... hiiiiiiiiiiiiiiii ..........
Nu verder genieten met Karl .. mijn maatje .... time is running ....
Tot in Bangkok .. zal daar wel weer een internet-cafe gaan vinden ... nu niet meer .... ik ga genieten van mijn laatste momenten hier.
Dikke kuzzzz van mij, ultiem gelukkig ....
xxx
Ik wil blijven!!!! Oooh ja en helaas toch een ongelukje met Barrie ..... but no worry ..
Saibadeeeeeee,
Ik wil blijven!!!
Het eilandje is zooo prachtig. Elke dag is anders qua waterstand en natuur. Onze baai ligt in een grote kom. In de ochtenden is het water hoog en in de midddag verdwijnt het water tot halverwege de baai. Je kan dan heeeeeeel ver lopen, geen water meer en lijkt dus een beetje op wad-lopen. Maar heel mooi om te zien, want er is nog zo veel leven .. krabben die in de gaatjes in het zand leven ... visjes en je kan hier uren schelpen bekijken en zoeken. Naast ons strandje mangroves, de bomen staan hier in het water in de ochtend en in de middag zie je de wortels van de bomen droog staan, ook hier weer zo veel dieren te spotten. Op het strand behalve palm-bomen ook andere mooie andere bomen met bloemen erin. Aan de andere kant van de baai enorme rotsen en mooie stenen opgestapeld met een spirituele reden .... Noten-bomen, ananas-planten die hier groeien en noem maar op ..... Kortom veel verschillende natuur op 1 eilandje.
En het groepje waar we nu mee zijn is nog steeds enorm hecht, een bijzondere groep van mensen. Sommige komen hier al 6 jaar lang en komen ieder jaar terug omdat ze geen afscheid kunnen nemen. Reizen door andere landen, maar eindigen telkens hier. We leven in een bepaalde vibe ... zorgen voor elkaar ... hebben lol ... voelen ons vrij ...hebben hele mooie gesprekken en gaan nog steeds iedere avond naakt-zwemmen met elkaar.
Best een gevaarlijk eilandje qua dieren, schorpioenen, grote duizendpoten, cobra's en we willen eigenlijk niet weten wat er nog meer leeft en zeer gevaarlijk is. Iedere avond controleren we ons hutje en sommige hebben al van alles in hun hutje gehad .. Iedere avond weer een spannend gebeuren met elkaar ... De kikkers komen water halen bij je douche en de slangen weten dat, dus die willen de kikkers weer eten ....
Iedere dag ondernemen we dingen met elkaar, telkens in andere groepjes, alles gaat vanzelf. En ik heb Karl ontmoet op de eerste dag, hij komt uit Praag, maar woont nu in Canada. Hij heeft over de hele wereld gereisd en komt elk jaar na zijn reizen ook terug naar dit eilandje. Hij kent ieder weggetje, veel lokale mensen, monniken van hier en weet alles over het eilandje en de natuur. Hij neemt ons mee naar de meest prachtige plaatsjes die je zelf niet zou vinden. Kunnen het heel goed vinden met elkaar en is helemaal mijn knuffel-maatje hier!! En waarom moet deze mooie fantastische man weer net een vrouw in Canada hebben, tiswat!!!! Hij reist ieder jaar alleen, omdat hij dat nodig heeft ... iedere winter gaat hij bijna 2 maanden er van door ..... Mmmmmm .... Maar okeeeee hij is nu even lekker van mij!!!! Haaaaaaaaaaa.
Dan mijn ongelukje .... op het strand zijn heel veel honden .. deze honden zijn heel lief, gezond en vriendelijk voor iedereen. Gisteren lagen we heerlijk op het strand en een nieuwe hond komt eraan. Mark (de fransoos) is gek van honden en lokt deze hond min of meer naar ons toe. Hij laat zich aaien, komt bij ons liggen en alles is okee. Ik zit heerlijk te kletsen en de hond komt dichter naar mij toe en ik aai hem .... En toen was het hap!!! En dat deed fucking zeer, met veel bloed ... zijn 2 snijtanden zaten dus mooi in mijn hand. Dus bloed op het strand en de dokters-praktijk is een half uur lopen. Normalen wegen zijn er niet op dit eilandje ... En het bloeden stopte niet ... Maar gelukkig hebben we Brian die een motor heeft, dus hij heeft mij op de motor meegenomen achterop naar de dokter. Komen we daar aan, geen dokter. Deze was op het vaste land bij Ranong .... Hij zou aan het einde van de dag terugkomen. Tjaaaaa dat heb je als je bijna op een onbewoond eilandje doorbrengt .... oeps .... Dus Brian met mij terug naar de groep en hij heeft mijn wond verzorgd met allerlei dingen van iedereen. En dus wachten dat we terug konden gaan naar de dokter. Maar met zo veel lieve mensen om mijn heen, voelde ik me helemaal safe. Ik kreeg lieve woordjes, te drinken, werd in de gaten gehouden. Karl, mijn lieve schatje, ging uiteindelijk mee naar de dokter, achterop de motor van weer iemand anders. Ze zijn meer als een half uur bezig geweest om mijn hand helemaal schoon te maken en kan je vertellen dat dat geen pretje was!!! Tevens moest ik 2 inentingen krijgen, omdat hier nog steeds af en toe rabius is bij honden.. okeeeee dan ... en een tentanus-prik. Ik moet 5 inentingen krijgen, de derde maart moet ik hier terug komen bij de dokter op het eilandje. En in NL moet ik het afmaken. Leuk heeee vakantie!!! Maarrrrrr ik voel me goed hoor. De wond is goed dichtgemaakt en in het verband. Ik mag 3 dagen niet met mijn hand in het water. Karl en de anderen nemen me mee in het water en zo kan ik heerlijk blijven drijven met 1 hand op iemand, haaaaaaa. En het naakt-zwemmen gaan we ook gewoon weer doen met het groepje!!! Dus kan gelukkig wel blijven genieten met zulke lieve mensen om mij heen.
Nou die Bar geniet dus nog steeds ..... en dadelijk afscheid gaan nemen .... zal zeer zwaar gaan worden ..... HELP!!!!
Dikke kussss van Bar met haar hand in het verband vanaf een heel bijzonder eilandje
xxx
Fotootjes gaat niet hier .... jammer jammer .... zo mooi
Joooooo,
Had graag wat fotootjes geplaatst van dit eilandje ... maar op onze strandje maar 2 eigenaren met hutjes en 2 russische laptops die heel traag zijn en de tekens zijn compleet anders ...
Verhaaltjes volgen nog ... ik geniet volop van dit eilandje ... de groep waarmee we nu zijn, is heel hecht en ontzettend veel lol.
Kan weer naakt zwemmen hier!!!! Iedere avond jumpen we in de zee ... er is plankton wat oplicht, dus je lijkt net een engel hier als je zwemt .... het plankton wordt dan lichtgevend ... heel bijzonder ... Inmiddels is ons groepje van Renee, mijn dubbelgangster en het franse stelletje, Nicolette en Mark, uitgebreid met nog meer nationaliteiten.
Computer doet weer raar .. dus ik stop maar ... hiiii ....
Ga ik nu weer even lekker zwemmen met een temperatuur van 35 graden ... en de zee is 25 graden .... maar lekker hoooorrrrrrrrrrrrrrrrrr.
Wil nog kou in NL straks hoor, buhhhhhhh .... Ik neem wel de zon mee voor jullie!!!
Dikke kuzzzzzzz en knuffel van mij
xxx
Verrassend opeens op Ko Payam in plaats van Ko Chang, hiiii
Jippie de pippie,
Hier is Bar vanaf een laptop op het strand op Ko Payam ..... Maar eerst even terug naar Don Khon, de 4000-eilandjes ... Heb weer zoveel verhaaltjes te schrijven en delen ... kan het niet laten ... moet alles weer kwijt ;-))
De laatste dag op Don Khon heel rustig gedaan op het eilandje. Ik had zo veel gefiets, dat ik werkelijk hethele eilandje had gezien en zelfs het eilandje er tegen over, Dundet.
Inde middagben ik samenmet het nederlandse stelletjeop zoek gegaan naar de rivier-dolfijnen. En gevonden!!!Hadden zelf een bootje geregeld.Op de boot waren 2 helejonge Loas-jongens die de boot gingen besturen. Ze zongen keihard en waren beetje vervelend enaan het lachen. Een van de jongens hadom zijn mond een soort clowns-mond, of hij dit zelf door had weten wij niet, hiiii. Maar in plaats vande rode clowns-mond was deze zwart ....Ze dropten ons op een grote steen in de rivier, gingen eraf en wij moesten daar zitten. Dat vonden wij niet leuk! Lekker makkelijk, huur je een bootje, dumpen ze je op een steen. De dolfijnen konden we inmiddels wel zien in de verte ...Maarrrr we hebben ze kunnen overhalen om terug te gaan ophet bootje en richting de dolfijnen te gaan varen .... Ze deden het! En we hebben een uur lang kunnen kijken naar de dolfijnen, mooi om te zien. Fotograferen is heeel moeilijk, ze komen 2 of 3 keer bovenwater, heel snel,uitademen, inademen en weer onder water. Maar heb een klein filmpje ervan, hiiii.
Het eilandje vond ik prachtig! Maar met 40 graden overdag erg heet. Je jumpt niet zomaar even in de rivier. Dus de hele dag zweten en ontzettend veel drinken. Het questhouse waar mijn hutje was, was erg leuk. De families en kinderen deden alles samen. De mannen en de vrouwen waren ontzettend lief tegen elkaar, hadden lol en alles wat er moest gebeuren, werd zowel door de vrouwen als de mannen gedaan. Loas-emancipatie! Aan het einde van de dag gingen ze standaard badminton spelen tegen elkaar met veel gegiechel. Goede sfeer!!
En het werd tijd om te gaan, naar mijn eilandje Ko Chang ... dus ging om 11.00 uur in de ochtend weg. Eerst met een mini-bootje in mijn eentje om van het eiland af te komen. Toen vanaf het vaste land met een slaap-bus (overdag, hiiii) naar Pakse. Tjemig dat was luxe! Heerlijk liggen en ogen dicht en luisteren naar muziek. Van Pakse met een andere bus naar Ubon. Moesten de grens over, dus bus uit, paspoort-gebeuren ... grens over ... paspoort-gebeuren Thailand. Vanaf Ubon weer met eenbus naar Bangkok, nachtbus. Deze was hell!!! VIP-bus, maar ruimte hoooo maar! Zelfs ik had geen ruimte en ik ben klein (en dat is niet eerlijk ....) ..... Naast mij een man zoooo groot als een bokser en breed en nam alle ruimte die naast me was ook weg. Gelukkig wel gezelligheid met Sylvia (nederlands) en nog een meid uit Belgie. Aankomend in Bangkok in de ochtend rond 6 uur hebben we een lokale bus genomen naar Ko San Road, centrum. Was maar een klein stukje. Ik was echt zooooo moe en kon het niet opbrengen om gelijk verder te reizen in de ochtend. Heb toen met Sylvia samen een kamer genomen in een hotel met zwembad. Bijkomen! Heb geslapen en voelde me weer piccobello. Die dag heerlijk samen doorgebracht met Sylvia, met leuke gesprekjes over mannen!!! Daar hebben we heeeeel lang over zitten babbelen ... die mannen ook ..... Samen eten bij een restaurantje en hup ik moest alweer weg, terwijl het zo gezellie was. Sylvia bleef in Bangkok en ik met nachtbus naar Ranong.
Terwijl ik zit te wachten op de bus naar Ranong, pak ik mijn I-pod en naast mij zit een meid die exact dezelfde oranje I-pod heeft als ik, dus we moesten samen even lachen daarom. En raken in gesprek. Soms ontmoet je iemand die je niet kent, maar je voelt dat er iets aparts is .... we kregen hele mooie diepe gesprekken ... uit het niets .... Hebben heel veel raakvlakken in ons leven en ze lijkt een complete kopie van mij uit Amerika ... Zekoopt allerlei spullen in vanuit Thailand en andere landen. Reist hiervoor heel veel. In de bus een mooie tijd met haar gehad. Ook veel gezelligheid met Nicolette en Mark uit Frankrijk. Hij was gebeten door een hond en ik had natuurlijk mijn eerste hulp-kit bij mij. Hebben dus met z'n vieren de hele reis opgetrokken en de VIP-bus was echt VIP. Ruimte aan de voeten, heerlijk liggen! Perfecte nacht-rit. Ik zou naar Ko Chang gaan, maar de anderen gingen naar Ko Payam ... en ik kon niet anders dan met hun mee gaan. Afscheid nemen na die bus-reis kon ik niet. Dus nu hier op eilandje met leuke mensen en mooie gesprekken! Geen Ko Chang maar Ko Payam wat ernaast ligt!
Hier fantastisch ... het is een 'mag ik je even knijpen-eilandje' !!!Zit in een grote baai, met prachtig wit zand. Het is hier heeeel rustig. Heb een poepie-hutje met kettingen eraan met schelpen ..... alles laat je gewoon open ... alles kan je laten liggen (je spullen). De sfeer is top! Op het strand lig je bijna alleen. Iedereen gaat zijn gang, leest , zwemt op loopt. Weer anders als Ko Tao en dat maakt het zoo leuk. Je kan heerlijk wandelen, zonder veel mensen te zien. Heb bijna het idee alsof je met een aantal mensen op een onbewoond eilandje ben beland en dat je samen daar leeft ....
Deze Bar is zooo ontzettend happy en er lijkt geen einde aan te komen ... iedere dag weer zulke mooie momenten .... ik wil dit zo graag vasthouden ..... het lijkt wel een mooie droom die maar niet ophoudt ... En ik ben niet verliefd op een man, maar op Thailand!! Volgens mij maakt mijn lijf iedere dag nieuwe vlindertjes aan ....
Dikke kuzzzzzzz
xxx
even tussenstop in bangkok
Haaa, verhaaltjes volgen nog. Heb even snel fotootjes erop gezet. Vanmorgen vroeg in bangkok aangekomen na een hele lange reis, hiii. Moet straks weer verder ... nog een nachtbus .... haaaa ....
Nu even relaxen ..... en dan vanavond weg en morgenochtend in Ranong aankomen.
Toedeloe
xxxxx
Eilandje Don Khon - 4000 islands - Si Phan Don
Jaaaaaaaaaa,
Pffff, hiiiii, 1 telefoonlijntje op het eiland en geen satelliet. Internet is schreewend duur en tergend langzaam en valt ook telkens weg, haaaaaaaaaa.
Wow, het is hier mooi!!!! Geen spijt dat ik hier naar toe ben gegaan. De trekking in de omgeving bij het nationale park bij Pakse ging niet door. We konden niet genoeg mensen vinden om de prijs naar beneden te halen. In het zuiden van Laos, stijgt de temperatuur nu naar 40 graden overdag ... snik snik snik heet .... Dus misschien ook wel beter dat het niet door ging.
In Pakse zelf viel niet veel te beleven, maar we waren daar met zo'n leuk groepje en het was zooooo warm overdag, je kon niets doen, haaaa. Het guesthouse is super super gezellie, veel backpackers komen van de eilanden hier terug of gaan nog en reizen dan of naar Thailand of naar Cambodja of naar het noorden van Loas. Omdat het zo warm was en we nog 1 dag daar bleven om te relaxen zijn we met z'n allen opgetrokken die dag, Ralph en Andrea (from Germany), Andrea en Tim (from Alaska) en nog 2 hele gezellige jonge duitsers, Jurgen en Marko. We hebben alleen maar gelachen bij ons guesthouse, met leuke verhalen, veel informatie over het leven in Alaska. En om de tijd 's avonds door te komen, zijn we op zoek gegaan naar de Dog-Frog ..... ;-) Tjaaaa valt niet uit te leggen, is backpack-humor ..... je moet er bij geweest zijn ..... haaaaa ...... En de biertjes waren hier met deze warmte weer verrukkelijk! Maar ik had de laatste 2 weken rustig aan gedaan ;-) ;-) Dus het mocht wel weer.
Volgende dag ben ik samen met Tim en Andrea naar de eilandjes gaan reizen. Ontzettend mooi hier. De grote rivier Mekong splitst zich hier in hele kleine riviertjes, tussen de riviertjes in liggen duskleineeilandjes en op 1 zit ik, prinsheerlijk! In een hutje met eigen toilet en douche (luxe .... niet duur .... en zo heerlijk eigen toilet en douche ...). Zandpaden, rivieren, palmbomen,kleinemini-strandjes. Tim en Andrea zijn naar het drukkere eilandje Dundet gegaan. Ik naar hetrustige Don Khon. Hier weer heel gezellig met een jong nederlands stelletje, een italiaan en 2 professionele kayakkers uit Canada .... Dus jaaaaa Bar vermaakt zich weer prima met allerlei nationaliteiten.
Gisteren ben ik het hele eiland over gecrosd, bloedheet ... mooie dingen gezien en tussendoor 10eenijskoude douche nemen (warm is er niet en wil je ook niet). Vanmiddag ga ikrivier-dolfijnen spotten .... hopelijk ga ik zezien!!!
Morgen om 11.00uur ga ik weer van het eilandje hier af .... buhhhh ... maar ik wil zwemmen in de zee. De rivierkan hier wel, maar alleskomt erop in .... mensen wassen zich hier ... doen dewas .... en ook van de hutjesverdwijnt in hetwater waarschijnlijk .. haaaa. Daarbij is het eilandje zoooo klein, ik heb alles gezien.
Dus Bar gaat een grote grote reis maken van hier naar Pakse terug, dan de grens over van Laos naar Thailand, naar Ubon en van Ubon naar Thailand, Bangkok. Pfffffffffffff, heavy, maar ik doe het! Met de bus .... Ik kom dan 23 februari in de ochtend aan in Bangkok, heel vroeg. Waarschijnlijk neem ik dan gelijk een bus door naar Ranong in Thailand .... als ik me nog goed voel en niet versleten ben ..... Kan dan tussendoor denk ik weer niet mailen ....
Ik ga naar het kleine eilandje Ko Chang bij Ranong, op de grens van Birma! Daar zwemmen, nagenieten van mijn reis, de indrukken, de mensen die ik ontmoet heb .... water in, water uit, lezen, zwemmen en dieren bekijken op het eilandje .... Geen auto's daar, geen brommers daar, alleen natuur. Hoop dat er internet-verbinding is .... zo primitief daar .. haaaaaaaa.
Nou jullie merken het wel ... Barrie is nog steeds in opperste gelukzaligheid, happinezzzzz, zaligmakende momentjes, vrolijk, happy en nog veel meer!!!
Zou jullie graag willen verwennen met foto's ... maar gaat hier echt niet ..... Kon ik jullie die palmbomen en de riviertjes maar laten zien .... later later later!!!!!
Dikke dikke dikke kuzzzzzzzz
xxxx